Geboren in Birdaard aan de Elfstedentochtroute. Het enige dorp/stad waar de tocht 2 keer langs komt. Daar heb ik waarschijnlijk het “virus” opgelopen. Symptomen: Als het begint te vriezen wordt alles onbelangrijk en draait het nog maar om 1 ding: schaatsen. Een Elfstedentocht is niet het belangrijkste, schaatsen op natuurijs is al prachtig. Een Elfstedentocht is een “bekroning” van een natuurijsperiode. Al in mijn vroege jeugd schaatste ik met vrienden die ook dezelfde passie hadden voor het schaatsen vanuit mijn woonplaats Kollum de vaarten uit om te kijken hoe ver je kon komen. Schaatsen op plekken die normaal onbereikbaar zijn. Het magische om je op bevroren water voort te bewegen. Prachtig zwart ijs of bijna onbegaanbaar. Gelukkig kan ik op beide goed uit de voeten. Om klaar te zijn voor de eerstvolgende tocht fiets ik veel en ben ik vanaf oktober elke week ongeveer 2 keer te vinden op de ijsbaan.
Ik heb mijn eerste tocht verreden in 1986. In 1985 was ik nog geen 18. Vrienden van mij die zelfs nog jonger waren hebben wel meegedaan en de tocht uit geschaatst. Achteraf had ik ook mee kunnen doen maar je had toen ook nog de beelden van 1963 in je achterhoofd. Maar de toch van 1985 was daarmee niet te vergelijken. In 1963 reden maar 69 toerrijders van de 9284 de tocht uit. In 1985 waren dit er 13066 van de 16000. Behalve de echte in 1986 en 1997 heb ik ook in 2008 (2 keer) en 2012 de Alternatieve Elfstedentocht geschaatst op de Weissensee in Oostenrijk.
Hieronder de tijden van beide tochten. In 1997 waren de omstandigheden een stuk zwaarder. Dit met name door de harde wind. Toen heeft ook maar 70% de tocht uitgereden.
1986: Gestart om ongeveer 8:30 aankomst om 21:20
1997: Gestart om ongeveer 8:30 aankomst om 21:10
Op 10 februari 1996 ging de tocht net niet door. Ik heb toen de Elfstedentocht “op eigen houtje” geschaatst. Gestart om 08:30 en op de Bonkevaart aangekomen om 19:50. De zondag ervoor had ik nog het zuidelijke deel van de Elftstedentocht geschaatst (zie route) en toen ik in de auto zat op weg naar huis was er een persconferentie van de Elfstedentochtvereniging. Ik was er van overtuigd dat de tocht zou doorgaan en de teleurstelling was dan ook groot dat deze niet doorging. Omdat uiteindelijk had de tocht wel kunnen doorgaan heeft de vereniging besloten de voorbereidingsfase te verkorten zodat in het vervolg nog vlak van te voren kan worden beslist of de tocht door kan gaan.
Verslag Elfstedentocht Tjeerd van der Werk 1997
lidnummer 14339 Startnummer 9916 (nu 4379) Groep 9 (nu 3)
Dit was mijn voorbereiding voor de Elfstedentocht 1997:
23-12: Geschaatst op ijsbaan
24-12: Geschaatst op Grote Wielen bij Oudkerk
25-12: Geschaatst op de Leyen, meertje bij Rottevalle
26-12: Geschaatst op Grote Wielen bij Oudkerk
27-12: Tochtje op Nannewiid bij Oudehaske. 8 rondjes, 2 uur.
28-12: Geschaatst op de Leyen, meertje bij Rottevalle
29-12: Geschaatst van Kollum naar Dokkum en weer terug.
31-12: Geschaatst route: Dongjum-Birdaard-Dongjum. (3,5 uur)
1-1: Geschaatst bij Kollum
2-1: Geschaatst op de Leyen, meertje bij Rottevalle
Elfstedentocht 4-1-1997:
Om ± 5 uur opgestaan. Macaroni gegeten en ondertussen op tv de start gezien en proviand klaargemaakt: 12 broodjes, 2 bananen, Mars, thee, en flesjes Dextrodrank. Mijn vriendin heeft mij om ± 6:30 naar het station gebracht en met de trein van 7:15 naar Leeuwarden vertrokken. Toen ik door de starttent liep ging het startsein voor groep 14 en kon ik dus meteen vertrekken. Na drie grote klûnplekken in Sneek (9:34) stond mijn begeleidingsteam bestaande uit: Yvonne, Trudy, Reinier en Opa & Oma al op mij te wachten aan de Geeuw om mijn rugzak met schoenen aan te pakken en mij te voorzien van mijn eerste eten. Na ± 10 min snel weer op weg, er waren tenslotte nog 178 km te gaan. Tot aan Stavoren (68km) ging zeer gemakkelijk doordat, op enkele stukken na bijv. op het Slotermeer, het grotendeels voor de wind was. Hier dus krachten gespaard. Na 86 km en 20 km wind tegen de tweede ravitaillering in Workum. Het team was hier ondanks het falen van de techniek (lees:telefoon) op tijd aanwezig en voorzagen mij van broodjes en warme thee. Mijn vrienden Auke en Bennie Dam die veel eerder waren gestart maar waarvan ik gehoopt had ze in te halen waren hier een uur eerder gepasseerd. Hier vandaan even naar mijn ouders gebeld en waar ik door de telefoon een zeer opgeluchte kreet van mijn moeder hoorde. Al met al 15 minuten gerust en toen op naar Bolsward. Alles ging ondanks de tegenwind redelijk “voor de wind” en kon in de wat snellere groepjes goed meekomen. Even voorbij Harlingen even gebeld om te vertellen hoe het ging en om te vragen waar het begeleidingsteam stond. Na Harlingen tot voorbij Franeker ging het zeer moeizaam door de vele klûnplaatsen en de opstoppingen daardoor. Het team stond dus even na Franeker in Dongjum.
Hier ook weer even 10 minuten gerust. Het was nu 16:45 en bijna donker. Gelukkig was ik nog fit genoeg om grotendeels alleen in de wind te kunnen schaatsen zodat ik heelhuids maar op het eind wel kapot door de “Hel van het Noorden” kwam. Ergens op de Finkumervaart voor Bartlehiem een sanitaire stop en doorgebeld waar ik op dat moment was. Het laatste stuk in de wind van Bartlehiem naar Dokkum was zeer zwaar. Dus grote opluchting toen ik eenmaal in Dokkum was aangekomen en waar mijn vader stond. Hier hing een schitterende sfeer. Na ook hier even te hebben gestaan (10 min) en een stuk koek gegeten kon ik er weer tegenaan om het laatste stuk te schaatsen. Dit was voor de wind dus een makkie. Het team stond voor de laatste ravitaillering in Birdaard (terugweg) met de rugzak met schoenen. Onder luide aanmoedigingen ben ik weer vertrokken. Het stuk van Bartlehiem naar Oudkerk was tegen de wind in en viel nog even tegen. Maar eenmaal op de Murk kon je je laten uitglijden en zo kwam ik om 21:10 aan. Schaatsen uit en stempel gehaald en met de bus naar het FEC om je startkaart in te leveren. Daarna zo snel mogelijk in bus en trein (met vertraging?!) en om ±23:15 terug in Buitenpost waar ik weer werd opgehaald.
Hieronder een kort videoverslag van deze tocht.
Na al dit geschaats had ik er nog niet genoeg ervan gekregen. Ik heb ook nog de Elfmerentocht ( 115 km) gereden op 9 Januari in 5 uur en 35 minuten.
Hallo Tjeerd,
Met veel plezier je verhaal gelezen en je Youtube opname bekeken.
Ben benieuwd hoe je de nacht beleefd en overleefd hebt. Heb gehoord dat er wagens en tractoren langs de route staan. Maar hoe gaat dit bij het stuk van Franeker naar Dokkum, een kleine 50 km.
Kun je enig uitleg geven wat er gebeurd in de nacht?
Sportieve groet,
Ton van Eck.
Hallo Ton,
Ik kan me er weinig van herinneren. Ik weet nog dat het hard waaide en je had vol tegenwind naar Dokkum. Er stonden inderdaad zo nu en dan trekkers met de verlichting aan op de walkanten. Ik was rond 9 uur binnen en nog gedeelte met wat licht geschaatst van Franeker naar Dokkum en weet niet hoe het later is gegaan.
Gr
Tjeerd