Op 18 januari 1963 werd met een temperatuur van -12 graden begonnen aan de 12e elfstedentocht. Het zou de meest legendarische ooit worden. Van de 9862 rijders bereikte uiteindelijk slechts 127 de eindstreep.
Een percentage van 1,3 procent. Lees hier de verhalen achter deze en alle andere gereden Elfstedentochten.
- De eerste Elfstedentocht op 2 januari 1909
- Tweede op 7 februari 1912
- Derde op 27 januari 1917
- Vierde op 12 februari 1929
- Onofficiële op 28 februari 1929
- Vijfde op 16 december 1933
- Zesde op 30 januari 1940
- Zevende op 6 februari 1941
- Achtste op 22 januari 1942
- Negende op 8 februari 1947
- Tiende op 3 februari 1954
- Elfde op 14 februari 1956
- Twaalfde op 18 januari 1963
- Dertiende op 21 februari 1985
- Veertiende op 26 februari 1986
- Vijftiende op 4 januari 1997
Bron: KNSB/natuurijsschaatsen.nl
Nieuwste berichten:
- Kans op Elfstedentocht neemt verder af, toch is er hoop
- Elf steden op de tocht
- Jan Bakker wordt de nieuwe voorzitter Vereniging De Friesche Elf Steden: “Wy ha ien taak, klear wêze at it safier is”
- Reünie Elfstedentocht 1985 brengt geschiedenis tot leven: “Het blijft mij de rest van mijn leven bij”
- Elfstedentocht spookt altijd door hoofd bij schaatsers: ‘Wedstrijd waar je rekening mee houdt’
- Ter Aarse Lenie won 40 jaar geleden als eerste vrouw de Elfstedentocht
- Reinier Paping terug in Ommen
- Ommens trots is terug: beeld Reinier Paping staat weer op de kade
- Standbeeld Elfstedentochtwinnaar Reinier Paping morgen opnieuw onthuld
- Elfstedenvereniging wil dat Elfstedentocht stempel van Unesco krijgt. ‘Alles aan doen om duidelijk te maken hoe belangrijk dit erfgoed is’
Ideaal waren de omstandigheden op 27 januari 1917 , 16 december 1933 , 6 februari 1941 en 3 februari 1954 . Die Elfstedentochten zijn gereden op uitstekend ijs bij lichte of matige vorst, maar windstil en vaak ook zonnig weer. Lichte dooi met zacht ijs was er tijdens de tochten op 2 januari 1909 en 7 februari 1912 .
Keek er altijd graag naar ,hoop elk jaar zoals velen op een tocht.
Uniek, meeslepend, bikkels, heb 2 tochten op video opgenomen en kijk er nog steeds met plezier naar
Heb meegedaan aan de laatste 3 tochten. Die in ’85 ging gepaard met invallende dooi; ‘s-avonds prima onder de bruggetjes door gecoacht. In ’86 was het ijs naar Dokkum slecht vanwege een eerdere ongehoorzame schipper. In ’97 mensen met een spandoek met ‘de wind gaat liggen’ (wat ie niet deed, doch het gaf me weer moraal).
Herbert Dijkstra schoor z’n hoofd nog
eens onder zo’n bruggetje
hallo ik doe mijn spreekbeurt over de Elfstedentocht hebben jullie nog leuke weetjes over de Elfstedentocht mijn spreekbeurt is 10 februari
ik hoop dat ik een reactie terug krijg
Dag Carola,
In Leeuwarden wordt een speciale hal gebouwd en daar komt volgend jaar de grote musical -De Tocht-
Het wordt een spectaculaire voorstelling waarin je de Elfstedentocht kunt beleven. Nu kun je al kaarten kopen.
Het theatergezelschap is al druk met de voorbereidingen.
Omdat de Elfstedentocht al 22 jaar niet meer gereden werd, kun je in het theater alles nog eens meebeleven. Onze winters zijn zo zacht, zodat een nieuwe Elfstedentocht misschien niet meer komt.
Kijk verder op internet.
Veel succes met je spreekbeurt
Jac Lukkes Oldeberkoop. Vijf elfstedentochten gereden. 1956.(1963Tot Vrouwenbuurstermolen17.45u)1985.1986,1997. In 1986 met zijn beide zonen Albert&Johan. Welke vader heeft het voor recht om dat ooit te beleven. De zwaarste tocht vond ik die van1997 met wind tegen van af Stavoren tot Dokkum.( Leeftijd?61j) 1997 zal wel de laatste tocht zijn die ooit gereden is . Maar de volgende tocht komt steeds dichterbij.😀
is er in 1996 wel of geen onofficiele elfstenstedentocht gereden?
De tocht kon in 1996 helaas niet doorgaan maar is wel “op eigen houtje” door velen gereden waaronder ik zelf.
Mijn man, Dick heeft de tocht (zwart) gereden op 26 februari 1986.
Hij was zelf geen lid van de Elfstedenvereniging, maar kreeg de stempelkaart van een clublid van de Amersfoortse ijsvereniging.
Dick was toen bestuurslid en trainer van deze vereniging.
De man die zijn kaart aan hem afstond, had een paar dagen ervoor zijn been gebroken en wilde heel graag dat iemand hem (bijna gegarandeerd) wel uit kon rijden.
Als dank daarvoor wilde hij er slechts een theelepeltje van de betreffende tocht voor terug.
Dat, terwijl er een serieuze zwarte markt bestond voor de stempel-
kaarten. Er werd grof geld voor gevraagd. Het was nog in de guldentijd en f. 500. – was nog een koopje. Dick heeft de tocht op z’n gemakje en met veel plezier uitgereden.
Wij, zijn vrouw en twee zonen, hebben hem in IJlst staan aanmoedigen. Daar woont zijn oudste zus waar we toen een paar dagen konden logeren. Helaas is mijn man in 2013 overleden.
Maar ik heb z’n kruisje en stempelkaart ingelijst in de hal hangen en ben er erg trots op!